Trenbidearen historia berezia jarraituz, gaur beste fitxa berri bat gehituko dugu, zurezko errailen agerpenari buruzkoa.

Oso ezaguna zen antzinatean gurdiak hobeto ibiltzen zirela aurretik egindako ildoren bat zegoen bideetan. Lerro hau, gurpilak, igarotze-azaleraren aurka higatuz egiten zen.

Bide gidatu horrek bi ezaugarri zituen trenbidearen munduan: batetik, ahalik eta azalera gogorrenetan lerratzea, eta, bestetik, ibilgailua trazatutako bidetik ibiltzera behartzen duen mugimendu gidatua. Bada, aurrerapausoa litzateke bi ezaugarri horiek lortzea beste prozedura baten bidez, hots, errailen bidezko desplazamenduaren bidez. Orain, errailak posizio jakin batean jarrita, aukeratzen dugu nondik garraiatu nahi ditugun gure kargak modu ezin hobean.

Trenbidearen “agerpenetik” oso gertu gaude. Hirugarren hori falta zaigu, nire ustez, garraiobide berezi horren ezaugarria: autopropultsioa bidearen gainetik, zeren eta, irudian ikusten ditugun bagoneta horiek, hasiera batean, gizakiaren beraren trakzioak edo, haren atsedenerako, animaliek eramanak izango bailirateke.